Bana bir masal anlat sevgili.
Yalandan da olsa anlat sen,
Ben can kulağıyla dinlerim seni.

Gök yüzü uçsuz bucaksız mavi olsun.
Bilirsin mavi umudun simgesidir.
Ufukta takla atan güvercinler olsun,
Bilirsin onlar barışın elçisidir.
Kadife kanatlarına umutlarımızı bağlayıp,
Ufka bırakalım özğürce uçsunlar.

Bana bir masal anlat sevgili.
Sonu hüzranda olsa anlat sen,
Ben can kulağıyla dinlerim seni.

İki dağ arasın dan akan pınarları,
Pınarlarından su içen muhabbet kuşları olsun.
Yalnızca umutsuz sevdamızı şakısın dilleri.
Yıllar geçsede düşmesin dillerden,
Aşk ner de imkansız varsa onu severmiş,
Bunu sen de biliyorsun öyle degilmi?

Bana bir masal anlat sevgili,
Masalın sonunda ayrılıkta olsa,
Ben sineye çeker ölümüne severim seni.

Hiç bir sayfasına mutsuzluk ugramasın,
Ölümsüz aşkları vurğulasın bütün tümceler.
Kelimeler kifayetsiz kalsın,lal olsun dilleri.
Bu sevda yaşanmayınca alatılamaz ki sevgili.
Oysa ben ,
Oysa ben arafat ta taaf etmek kadar çok sevdim seni.




Safiye Samyeli