verseler İstanbul’u
inanmam geldiğine
saçlarının savrularak
dalgalarda köpürdüğüne
gün geceden silkinirken
kimsesiz yüreğime
ilk ezan sesiyle doluşuna

verseler martı çığlığında İstanbul’u
son vapuru kaçırdığım
hep bu türkülerin sebebine
ağlatıp Anadolu yakasına
vurgun gözlerimi
inanmam bir daha geldiğine

sen ki
İstanbul gibi mahcub
İstanbul gibi gözleri yorgun
sen ki
yüreğinde pişmanlığın kavgası
sen ki
sahte umutların pençesinde yorgun düşen savaşçı

satılık aşkların
kiralık bedenlerin
acemi kumarcısı
ve sen
her zamanki gibi yenildin kendine

bir daha
bir daha verseler İstanbul’u
inandıramaz beni kimse sevdiğine

sustuğumda
dilimin ucunda uçurum saklayan ben
dudaklarımda yağmurlu gecelerin
o esrik
o sırılsıklam sevdası

bir daha
bir daha verseler İstanbul’u
geldi deseler aşkına
bende kalacağına inandıramaz kimse

çünkü
sen bilemezsin
yüreğimin içinde akan nehirde
İstanbul sen
İstanbul’un kollarında ben olduğumu


Ayşegül Gökdemir



Aktris isimli yağlı boya çalışmam