gece …

ben yanında yokmuşum gibi anlat bana,
gecenin sahilinde, adımların basarken üstüne adımlarımın, tek başına
nasıl tutulduğumuzu birden, anlat açıktan geçen, bir geminin dalgasına
sanki, ben yanında hiç olmamışım gibi, sırılsıklam attığımız o çığlıkları
söyle öte masalardan gelen kahkahalarla, uzak zamanların şarkılarını .

(ah içimden geçenler, anlatsam şimdi sana, yeryüzü kızıl yangına döner)

sabaha karşı,
ayaklarının arasından, bir kedi yavrusu geçecek birazdan, biliyorum
sen en sevecen bakışlarınla gideceksin ardından, şimdiden görüyorum
sonrası bir orman yangınına yağmur ve belki biraz da hüzün iki gözüm
gece hangi gökyüzünde olursa olsun, seninle başlar benim gündüzüm .

gündüz …

güneş kaçsın takvimin gözüne, gün şaşırsın,
sabah çocuklarının dağıttığı gazeteler, dünün ve yarının tarihini taşısın
bugün sadece biz yazılalım canımın içi, kimse bundan bir şey anlamasın
söylenememiş sözcükleri estirsin rüzgarlar, sağımızdan ve solumuzdan
seni izleyeyim dere boylarında, sular aşk olup süzülürken saçlarından .

(ah seninle beraber ıslanırdım gene, eteklerin dolanmasaydı da beline)

akşama doğru,
ayazdan kaçma çiy damlaları konar ellerine, başlar avuçlarım üşümeye
gözün arkada düşersin yola mevsimler gibi, hasretim başlar titremeye
ve bu zelzele kaybeder, sana yazdığım tüm şiirleri ya da bana öyle gelir
gündüz saklanır yer çatlağına alır beni yanına, güneş erir, gecem delirir .

daima …

Cevat Çeştepe