Ölürse anam nasıl yaşarım.
Kimlerin yanına sığınırım.
İstemezler, sevmezler beni.
Şimdiden düşünür, ağlarım.

Merhamet etmezler, bağrına basmazlar.
Şefkat göstermezler, hatırımı sormazlar.
Ne haldeyim bilmezler, yaramı sarmazlar.
Allah’ım anamdan önce canımı al.

Ne yatağım serilir, ne gömleğim dikilir.
Ne yanağım sevilir, ne düğmelerim dikilir.
Bir lokma ekmek verirler amma;
Gardaşımın, bacımın gözleri üzerime dikilir.

Derdimi kimselere dökemem.
Eskisi gibi gülemem.
Herkes ana dedikçe boyun bükemem.
Allah’ım anamdan önce canımı al.

Solar güllerim, kırılır tutunduğum dal.
Zehir olur içtiğim su, yediğim bal.
Başıma gelir bin bir türlü hal.
Allah’ım anamdan önce canımı al.
______________________________
Ben bu şiiri okurken bir annemi özledim sormayın gitsin
şiirin bitirir bitirmez anamı aradım enne seni çok seviyorum dedim
hayrola oğlum bu saate aramazdın dedi bana annem anne seni seviyorum dedim



değerli şair vesile oldu çok ağladım şiiri haz olarak okudum çok sevdim şiiri
içinde anne var konuysa ayrılıktı arzu idi annesiz kalmamamsı için annesinden önce ölmesiydi
şairin istediği

ben çok güzel ve sevdiğim bir şiir okudum güçkü lalemden
büyük şairi kutlar ve tebrik ederim saygımla....