adı:insan

soyadı:adem

sonuçu:ölüm

hayatı: bir pıhtının içindeki sır

ey cengabesine kapılmış giden insan.
emsaline yetişemez hiçbir insan.
sana ademi şait tutmadımı yaratan.

bak yapraklarını döküyor meşeler.
hangi iklimin hangi sabahındasın.

bir yamalı bohçayız hayatın sırtında,
heybesinde delikler açan insan.

nuh tufanı değil miydi bu içindeki mahcubiyet.
cibrilin elindeki bir avuç toprak değil miydi bedenin.
güneşin kudreti değil miydi dağları engin ıklan.
ve şeytan sarmalı değil miydi bu içindeki açmazlar.

dilimlenmiş acılar yumağının ortasındaki/
girdabın hicrinde yanıp dönen mevlevi değilsin ki.

dünya dediğin yanıp sönen bir değirmen değilmİ
su olmayınca değirmen ne ola.

vay insanoğlu vay.
palyanço kılığına girip sirkleri dolduran senin kibrin değilmi.
yüzünden akan günahlarına mı gülmelerin.
aynada bakabilir misin gerçek yüzüne.

ne zaman toprağı kokladın içinde.
ne zaman yagmurda yürüdün kaçmadan.
dünyayı ne zaman sevdiklerine sebep eyledin.
ne zaman bir çoçuğun gülmesinde ,
kendi çoçukluğununun sıçaklığını tatdın.
ya da ne zaman bir mezarda,
kendi ölümünün soğukluğunu hissettin.

ne yaman çelişkidir.
dünya denilen tablonun reklerindeki zıtlık

acıyı yaracasına değilmiydi dünya denilen faniye gelmek.
ruhumuzu ne zaman verdik güzelliğn aldatıcı tuzağına.

aynı evler içinde tek kişilik evler kurmadık mı.
bir kazan aşı terk etmeye başlamadık mı ayrı tabaklarda.

şimdi bak insanlık,
bu ayrılıklar içinde küçüçük bir bencillik olarak kaldın.
gece kime açarsın dertlerini
hani nerde dostların.

ey insan gözünün kaldığı süslü vitrinler ,
şimdi seni çıkarıyor satlığa ey satılık insanlık.