3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1275
Okunma

Kaç kere yaşadım ben bu romanı,
Ne zaman sevdimse ayrılık vardı.
Hep kendim kuruttum göz yaşlarımı,
Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı.
Sen de git, bırak git beni düşünme;
Kader de, hayat de, boşver üzülme!
Alıştım hasretin her türlüsüne,
Ne zaman sevdimse ayrılık vardı.
Alıştım kaderin her cilvesine,
Ne zaman sevdimse yalnızlık vardı.
Yaşamadım gitti gönül tadında,
Nelerden vazgeçtim senin uğrunda.
Seni de kaybettim yol ortasında,
Ne zaman sevdimse karanlık vardı,
Ne zaman sevdimse pişmanlık vardı.
Ç.ŞENER KARA/İZMİR.............f.i.g.