2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2004
Okunma
Umut ışıklarım bir bir sönerken
Son dostum sigaram, kadehim oldu
Bu son derken dertler başa dönerken
Tek dostum bedenim, yüreğim oldu
Acı çeke çeke yürüdüm yoldu
Başıma düştükçe yağmurla dolu
Yalnızlık bağlarken bu eli kolu
Tek dostum yürüyen ayağım oldu
İlk defa bu kalbim zalime kandı
İlk defa bedenim ölümü andı
Yârdan ayrılalı yüreğim yandı
Tek dostum güneşim, ateşim oldu
Beni anlayamaz âşık olmayan
Yeni bir gül ekmez gülü solmayan
Bir eksiklik vardı yeri dolmayan
Tek dostum özlemim, hasretim oldu
Bırakmadı gönlü avutan anı
Belki de boşuna akıttım kanı
Bu son nefesimde verirken canı
Tek dostum kurşunum, silahım oldu...
Ceyhun ALTUNKAŞ
5.0
100% (2)