Yaşanmışların izlerini taşırmısın yanında.
Ben yolundan giderim sensizliğin acımasızca.
Belki bir umuttur benimkisi belkide karanlık bir rüya,
Hani uyanmak istersinde,
Kalkamazsın bedenin yorgunlukta.
Hatırlarmısın ilk gün kapında,
Ben vardım, elimde sıcak poğaçamla,
Sense akasya’nın yumuşak dokunuşuyla.
Kendime daim derim,unutmak bana göre değil.
Şehrin her sokağında,denize bir bakışımda,
Seni görüyorum,
Özlemek bile güzel seni saklı sevdamla.
Bilirmisin beyoğlunda bir kahvenin dumanında,
Ben varım bundan sonra.
Ağlamak sıradanlaştı artık,
Çekilmez bir haldeyim ruhum yaşlılıkta.
Yağmurun sağnağında, yaprağın ağaça küsüşü gibiyim.
Sen yoksan yanımda ,bundan sonra.
Gülüşlerim yok,yüreğim çırılçıplak sonbaharda.