Meydan benim meydanım dergâhlarda postum var;
Fani kullar içinde yaren diyen dostum var;
Sanmayın ki bir gönlü yıkmak için kastım var;

Yar istesin yürekten göğe iner çıkarım;
Ya altında kalırım ya bu dağı yıkarım…

Keyfe keder nazına katlanan yürek bende;
Hazır gönül mezarım kazmayla kürek bende;
Ayan – beyan aşikâr söylerim dilek bende;

Naz çeken de usanır bir gün olur bıkarım;
Ya altında kalırım ya bu dağı yıkarım…

Sus dedikçe sustumsa kuzu gibi sandılar;
Safi yürek ismimi olmazlarla andılar;
Sevmek Rabbim kelamı hep kötüye kandılar;

Fal olsam şu dillerde satır satır çıkarım;
Ya altında kalırım ya bu dağı yıkarım…

Nedir bu arsızlığın nedir bu kaş çatışın;
Nedir bu yıllar yılı başka dizde atışın;
Nedir Allah aşkına sözü söze takışın;

Gece olsan yürekte gündüz gibi takarım;
Ya altında kalırım ya bu dağı yıkarım…

Tamam dedim eyvallah geçer gönül yarası;
Olur, böyle fırtına iki gönül arası;
Kabul ettim anlayın şu bahtımın karası;

Muhannetin beynine kurşun olur sıkarım;
Ya altında kalırım ya bu dağı yıkarım…

“Yâri Ferhat olanın ellerde ülfeti ne;
Şirin ol katlanayım dağ gibi külfetine!..”Cemal SAFİ

Ali ALTINLI – 06/08/2009
Saat: 17:15