Çektiğim "Ah"ları bir tek ben duyuyorum bu gece
Pencereme vuran yağmur damlaları eşlik ediyor sensizliğime
Habersiz düştü bu özlem içime
Aynaya bakamayacak kadar ağladım.Sessizce

Kadehlerim eşlik etti bana,sigaram birde
Saçlarım ağarmış,sözümü geçirecek kadar sakallanmış
Elleri mürekkeple yıkanmış
Ağladığına zerre utanç duymamış bir adamım bu gece

O kısa denen koca ömür geçmiyor bu gece
Sensiz ilk kez oturacağım kanepeye
Ve sensiz ilk kez boğacağım kendimi dizelere
Olsan,olsan da güneş kadar parlak gülsen yine bu gece

Kendime hazırladığım yemeğe ne tuz koydum ne sebze
Sen yoksun bu gece doymak benim neyime
Işıkları hiç yakmadım,yaşadığım bilinmesin bu gece
Karanlık içine çekse beni keşke

Yüzünü okşar gibi sevdim,özlem kokan ellerimle
Hep yaptığın gibi...Şarkılar söyledim çiçeğimize
Nasıl alışacak bu ev,bu ömür sensizliğe
Her yerinde,her anında bir hatıran biriktiyse

Ağız dolusu kızıyorum kendime
Ne edep kaldı,ne delikanlılık bu gece
Gözlerime baka baka ellerini çekip gittiğinde
Nasıl donup kaldım,nasıl izin verdim gitmene...

Kime soracağım kendimi artık,bu bir bilmece
Seni aradığımda bakacağım gökyüzüne
En parlak yıldızda buluşalım her gece
Resmiyeti bozdum.Kızma...,sadece bu gece
Gözyaşlarım döküldü her dizeye
Sona gelmek en iyisi olacak bence
Devası yok ecel işte,dönmüyor geldi mi bir kere
Sen yine gülümse....
Bedeni toprak kokan,elleri kök salmış sevdiğim....
Beni düşünme,fazla kalamam zaten,bende geleceğim bu gece.....




Eren Sami