birazdan kopacak fırtınan
her köşenden fışkıracaksın
bütün boşlukları doldurabilecekmişsin gibi
uçsuz bucaksız ama erkek
sen kılacaksın sanki her yeri
birazdan akacaksın
nasıl akarsa kayalardan köpükler ileri
patlayıp kopacaksın bilirim
düşünmezsin, yapamazsın elbet şimdi
ama
boşalınca nereye sineceğiz sevgilim?
o mahşerin yoluna dikilmiş sivri uçurum
yarı yolda bırakınca bizi
umutlanıp biraz daha sıkılmış ellerimizi
alıp nereye korum
çırçıplak kalınca gökyüzünün ortasında
nereye saklarız tenimizi
bak kuşlar yuvasını giymiş
yılanlar toprağı örtünmüş gibi
biz hepsinden daha ürkünç
nereye dökeceğiz buşluğumuzu geri
sahi nereye sineceğiz boşalınca sevgilim?
bilmediğimiz dillerden masallar uydurup
usluca koyduk yastığa gözlerimizi
unutmayı isterdik en baştan
en baştan geri dönmeyi tabi
sinsice saklanmış gibi çarşafın altında
oyununu bitirmiş periler sanki
hangi yığının altında külleyeceğiz iç çekişimizi?
boşalınca sevgilim, diyorum ki
ben burada
seni bulduğum köşede son duraktaki
ateşleyip fitili korkmadan ama biraz titrek
bıraksam mı artık elini?
boşalınca biliyorum...

ya da rıhtımdan yollanırken son gemi
elimi sallamasam da boşluğa biraz
sana sulasam tenimi
boşalınca diyorum
sevgilim,
bilirsin hep korkuyorum
acaba dursan mı ki
yani sertliğin haddinde ikimiz
en yakınken tanrıya
ve en uzak tenimize
biz olmaktan bıkmış aynalar
bir rahim giysek diyorum
annemiz orda bakmasın bize
hani o oğulsuzluktan korkar
tohumlar bazen dönmemeli filize
var olmak en kötü intikamı
en kötü çığlığı ruhun hani
tam orada dursak diyorum
orada sarhoş ve güçlü
intikamını almış ve şaşırtır gibi bilmeceleri
saniyesinde tutuşmanın
aniden kessek mi
o çok oynanmış
çok bilindik filmi?