(Ben)
Gün aşırı ayna karşısında
Buluyordum kendimi
Dudaklarım yanaklarım kırmızı
Gözlerim kapkara…
Aynaların ötesini görmektense
Kolayını seçiyordum, biliyordum
Fakat bugün tanıyamıyordum karşıdakini,
Aklımda tek bir cümle,
“ben, kimsin sen?”


(o)
Sabahın bir vakti kalkmış
Aynanın karşısında koyulmuş makyajını yapmaya
Bu gün umut vaat ediyormuş sevgilisi
Yalanların en güzeli belki
Bilerek yalanların üstüne yalan söylüyormuş
Kendine bile
Makyajı doğallığından üstün gelmiş
Susmalar benliğine yerleşmiş
Gerçeklerini oda yalanların arasında yitirmiş...
Yıllar sonra aynaya tekrar baktığında gördüğü
Maskesiz yüzü korkularının tümü...


(ben)
İçimde bir yerlerde bir ben…
Hadi gel ve bul
Gel ve bul dedim aynadan bakana
Gel ve çıkar yalana batmış gerçeklerimi
Gel ve bul beni…


(o)
Karanlığım korkutmasın düşlerini...
Acıtmasın yüreğini
Gerçek denilen ne varsa çıkar
Bataklığından kopar kendini
Sahte yalan düşlerinden...
Paradoks yaşama hayatını,
Gerçeklere dön, düşsün masken...



(Biz)

Bir olduk bilmeden…
Maskelerin kurbanı bir beden
Yalan bir Siluet sarmışken çehremizi
Kapansın artık bu defter…
Silelim aynadan bakan yalan maskemizi…

Chitlembik & Zin
Vurgun Saatler…
28/04/07