3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1404
Okunma
İşte Orada kaldı çocukluğum.
Kalbim ilk acıdığında,
Yalnızlığın nedemek olduğunu anladığımda, bırakmıstım çocukluğu.
Meraklı gözlerle bulutlarla, geleceği çizdiğim yerde başladım büyümeye
Ve hep anne ben büyüdüm artık diyen, bir ses çınladı kulağımda.
Birde hep sensizlik şarkıları vardı dudaklarımda
Ve umutlarım takılmıştı bir çocuğun uçurtmasına,
Çocukluğumu bıraktığım gökyüzüne, birde umutlarımı teslim ettim.
Geriye kalan sadece, yavan ekmek misali,kuru bir ümit
işte orada kaldı çocukluğum,
sana her bakışımda büyüyordum,
elimi her tutuşunda bir umut var diyordum.
Ve sen gittin,
Herşeyimle beraber,umutlarımı,
Sende unuttuğum çocukluğumu da alıp gittin
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
