kurşunların hızlarını saymakla geçti ömrüm
gençliğim darmadağın bulutlar gibi



aşka yataklıktan on yıl verdiler

kaçağım

dağlarımı sırtımda taşırım

sahillerim yağmalandı

kaçağım

gözlerinin limanlarına sığındım




bir kelebeğe bile çimdik atmadım ben

hiçbir öpüşten pay almadım

kaçağım

kızgın topraklar üstüne düştü atlarım




yakası kirli bir ceket gibi

utancımdan

yanıma almadım geçmişi

her bahar yeşil bir yara taşırım

ışığı kopar getir bana

gecelerin göğsünden

göğüslerinde

kaçağım





gel

beni

bekareti çoktan gitmiş

bir düğün gecesinin halaylarına kat

kaçağım

bana terli insanları anlat





ve yaşlanır sabrın içindeki umut

şimdi bütün nehirler gözlerinde taşmak tadır

kaçağım

uzaklarda bir kadın

kurumuş düşlerine yağmurlar yağdırmaktadır





kaçağım

yorulmuş zincirlerim

önümüzde upuzun bir keder

günlerin diplerinde yitirmişiz sevgilerimizi

çal ısıt beni sıcaklığınla

ayrılıklardan ayır sesimi

ayır ellerimi ayrılıklardan





ve

tüm namluları

bağır, bağır, bağır !

git, ayır ölümden yaşamı


İsa İnan