Yaşarken alman vardı derim gönlümü
İncitip kırdın bilirdin üzüldüğümü
Deyip
gülmek sana yakışıyor severim
gülümü
Yüzüme taktın hep
hüzün tülünü
Artık içmek istemem elinden bir yudum suyunu
Ölürsem gelip de tutma salımın ucunu
Belki de ölünce bulurum artık huzuru
İki cihanda gözümde yoksun son sözüm bu.