Kavruk bir yazına, yazılmalı sıcağı sıcağına bir şiir

Yirmi gün, köpek gibi çalışana, çalışanlara izin koca bir yılda

Oysa uyuyarak geçirmek yerine çalışmasına ara verilen

Almalı eline bir kroki, sadece kendi çizeceği bir haritaya tutmalı

Bürokrasinin en alt kademesindeki şefinin gözünü saklamalı önce ahşap dolabında

Ardından bölüm şefinin hayaların dan misket yapıp, komşu çocuklara vermeli

Yardımcı müdür sevecen, azı dişli bir domuz, gördü ve yaklaştı tek harekette bıçakla

Üst katların birinde müdür, ağır ve kabeli adımlarla merdivenlerden basamak yaptı.

Her kez yemekte, tanrıya su bardağı ve ilaçlarını getirdiler…..

Kapısını çaldığında hala tanrıydı, müdür onu görünce önce peygamberleşti sonra görevi belli olmayan bir melek

Yahudiler yalvardığında uzun boylu, sert bakışlı nazi askerine , onlar için birer havariydi her faşist

Müdür acıya dayanabilse kalbini çıkarıp rüşvet verebilip kurtulabilirdi, aslında kalpsizdi ne gerek var zahmete

Sıra tatildeki işçiye geldi müdahalede, Marksist susuş, Leninci sabır ve sonunda konjuktürel davrandı

Bilgisini yüreğiyle biledi ve Stalin’den gelen işaretler gırtlakladı hiyerarşinin başını

Oysa gırtlağın sahibi sistem olsaydı, kendi ellerinde çiçeklerle teslim olacakta yeni güne ama teslim olmadı

Kurtuluşa, kırık beliyle dans edip, İrlanda’ya,İspanya’ya ve ezilen Türk ve Kürt köylerine selam söyledi suskun diliyle

Ha bir eksik, ha bir fazla demedi ve eksiltti birer birer hiyerarşiyi, kendi ahırlarında…