Ruhumun sızılarıyla baş başa
Ve kalbimin hicranıyla kaldım yalnız başıma
Her ne kadar umudun solgunluk içinde halimi yorsa da

Bir kez kalbinde misafir olayım
Yalnızlığımdan kurtularak hasretini unutayım
Nefesini kuşanayım ve serzenişlerinle baş başa kalayım

Yokluğunda neler yaşıyorum bilsen
Girdaplar içinde nefesimden acıyla söz etsem
Senin kelamınla serinlesem ülfetinle mütemadiyen gülsem

Tutuldum bir kez çaresiz hastayım
Sensizliğin kadrinde yaslar içinde niyazdayım
Sancıların dalgasında ve umutlar sayfasında sana ulaşayım

Ne yazarsam yazayım hasret kokuyor
Kalbim hicranın sızısıyla sarhoş olarak ağlıyor
Ney bağrımı dağlıyor, ut hüzzam çalıyor, keman sızlatıyor

Nağmelerin bendinde dilim ağdalaşıyor
Takatim azalarak ufuklarda çaresiz dolaşıyor
Kalbim seni arıyor, ruhum hazzını kuşanıyor ve göz ağlıyor

Ne yaptım, kim için bahtımı karattım
İlmek ilmek sabrı kuşandım ve kanaati andım
Ömrümün payesinde seninle anlamlaştım ve öylece yaşadım

Artık anladım ses vermiyorsun nefeste
Nameler dirliğinde ki heveslerin şenliği çekilse de
Hasret dağarcığımı dağlasa, kalbim hüzün içinde hıçkırsa da

Gönlümün ummanında sana bağlıyım
Haykırışlar içinde sukutumla yaslar içinde hastayım
Sağanakların bağrında niyazdayım, rahmetin bendinde aşığım


Mustafa CİLASUN