Çaylak rüzgarlar mı esti
Hep kıyılardan

Kaç hatıraydı rüzgarla
Üzerimize bulaşan

Yarattığımız göğün
Kapıları
Korkak hayallerin
Tutup ellerinden
Saçılan yağmurlarla
Oynuyorlar

Görmelisin
Bulutların sevinçlerini
Ay vurgun geceye
Yıldızları da serpiştirip
Su gibi sesiyle
Döker şiir şiir
Dilinden
Bardak olur bir daha bir daha
İçtikçe sus/arlar
Susarım sana

Geceler kaçıp
Aydınlıklara
Oturup ağlıyorlar
Ayaklarındaki eski
Pabuçlara
Kim bilir hangi masaldan kalma

Hep varsın umutlarımız
Mutlu sonlara

Gönül penceremde
Uçuşan pırpır
Hanilerim var ya
Bilirsin
Hani desem
Gel desem hani
Şöyle
Gir desem gecenin mavi endamıyla

Koşarak uçarak gelsen
Sokulup koynuma
Pırpır

Dedim ya hani

Hiç kuşlar kondu mu
Gagalarıyla vurup cama

Deli olma delikızım
Gitsen kumda misketlerinle oyna

Ah
Susmuş volkanlar patlıyordu ruhumda

vakitsiz bir sonbahar mıydı yakalandığımız
hükmedemiyoruz belki gönlümüze
hayallerimize
oturup şu görünen Mah’ın altına
çetin kışlar atlatacağız belli
hüznümüze efkarı söndüceceğiz
kül gibi

Gördüm usta gördüm
Mavi gibi
Yeşil gibi
Akıp enginlere
Mutluluktan ne çok güleceğiz
Bu masalın sonunda



delikızım