Devlet kapısında bir torpil buldum,
Torpili görmedi bay özel müdür.
İlgilenir gibi etti ben güldüm,
Tabuyu yarmadı bay güzel müdür.

Daha öncede bir şiir yazmıştım,
Vasıfsız vatandaş idim bezmiştim,
Aldatmaca yaptı hemen sezmiştim,
Randevu vermedi bay dizel müdür.

Ardıma bakmadan odadan kaçtım,
Torpilci dayıma içimi açtım,
Aldanan gönlümün bendini geçtim,
Yaramı sarmadı bay sözel müdür.

Kırkıncı yıl geçmiş siyahsız saçı,
Halkı unutmuşlar açılmış açı,
Benimle oynarken top gördü tacı,
Derdimi sormadı bay tüzel müdür.

Küçük bir kâğıda notunu yazdı,
Tipime yapılan bence çok azdı,
Vatandaşlar değil kendisi kazdı,
Saygılı durmadı bay gazel müdür.

Göz kırptı yanımda bir memur beye,
Böylesi aldanır bir bardak çaya,
Göbeğe bakınca adamdı baya,
Hiç teli germedi bay naz el müdür.

Başbakan gülistan sanıyor yurdu,
Oda karıştırmış çakalı, kurdu;
Dursunî alışkın yutkundu durdu,
Yanıma varmadı bay tez el müdür.

Dursun Yeşil –2009