7
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2182
Okunma
Uzaktan bir âh edişti aşk, yâr diye yandı gönül
Ye’is ü elem ile karalara boyandı gönül
Mesrûr esîriyim meşrebi ezâ bir nigâhın Yâ Rab
Azâd etme beni, bir düşü hakikat sandı gönül.
Dîvanlar içinde arar iken sevdanın özünü
Bir bahar gözlü yarda bulup, artık uslandı gönül.
Bir bilse ki bir bigâne nigâhına canım kurban
Yolları eşk-i hicrânımdan, bütün ıslandı gönül
Hâlimi arza ne hâcet, efgânımı duymaz mı hiç
Dilimden düşen her kelam bir ona adandı gönül
Bir kerre teveccüh etsen acep ne olur cânânım
Taht-ı pâyinde bir zerre gubârı kıskandı gönül
5.0
100% (6)
Cevap Yaz