Kim’e hamile bu dünya?

Mümkün olduğu kadar uzak dur benden
Yeminim keş olsun sevmedim hiçbir zaman seni
Öyle ki, kader de cilve de ne dersen de
Bir türlü kurtulamadık damara giren keneden
Mutlu bir hortlaktı melankolik bir baskın
Başım güneş görmedi gün görmedi kırk yılı aşkın
Teneşir suyunu batırdık koskoca bir ömrü,
Tüyü yolunmuş yarı budala yarı şaşkın
Elimde ilk aşkım damara giren eğlence
Gecem unutulmuş psikopat bir bilmece
Dilim küfürbaz ignore edilmiş naz
Çaresiz değilmiş hiçbir gülmeye taş attım güler misin biraz
Kurtuluş bayramı diye kutlamam gereken ne ki bilmem
Çocukluğumda bayramdı söküp atan Akdeniz’e ben
Çakıllı yolda tekerim parça parça kurşun deliği
Dün mutluluk haberi duydum yarı çile yarı kalça
Uzak dur artık, gökten düşen melek olsan da
Taşra okulunda yoktu bölük pörçük kucaktan kucağa
Solucan darağacında çamur rüya
Dün seni bekledim yine matmazel manolya
Bu gün kim kalmış beni bekleyen
Neden beklesin
Kim’e hamile bu dünya?