KİMSEDEN VEFA GÖRMEDİM

Hazana döndü baharım
Kimseden vefa görmedim
Hüznümle kanar seherim
Kimseden vefa görmedim

Çalışıp durdum sormazlar
Güzel sözlerle sarmazlar
Sevgime sevgi karmazlar
Kimseden vefa görmedim

Dostlarım dedim sattılar
Aşıma zehir kattılar
Her kötülüğü ettiler
Kimseden vefa görmedim

Arkadaşlıklar yalanmış
Çıkar peşinde dolanmış
İşi gücü hep talanmış
Kimseden vefa görmedim

Kime sır verdimse dillerde
Derman kalmadı ellerde
Savruldum esen yellerde
Kimseden vefa görmedim

Çileli yolum bitmiyor
Huzursuz günler gitmiyor
Gülüm iki laf etmiyor
Kimseden vefa görmedim

Huzurum için bekledim
Günü geceye ekledim
Yorgun kalbimden tekledim
Kimseden vefa görmedim

Yalan sözlerle kırdılar
Menfaat için yordular
Namluya beni sürdüler
Kimseden vefa görmedim

Dostumun sözü yakıyor
Bağrımı delip akıyor
Yârim de gülüp bakıyor
Kimseden vefa görmedim

Ruhum bedenden usandı
Vuslat gününe kuşandı
Kendi kabrini eşendi
Kimseden vefa görmedim

Gözüm olmadı parayla
Hanla, hamamla, sarayla
Kırdılar beni sırayla
Kimseden vefa görmedim

Sevdiğim hakkın kalmasın
Dalıp sararıp solmasın
Ecel seni de almasın
Kimseden vefa görmedim

Hüznün şairi gidiyor
Herkese veda ediyor
Sakın kırılma dost diyor
Kimseden vefa görmedim

EK
Hüznünşairi Giderde
Kalemi bekler Siperde
Şair dost vefa ederde
Kimseden vefa görmedim


10/07/2009 Saat 00:20

Coşkun Mutlu / Hüznün Şairi

Belki………………………………..
Başlar……………………………..
İçimde,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Şiir yine,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
O zaman döner gelirim….

UMARIM SABAHA BİR ŞEYLER KALMAZ

BU NOTU YAZINCA ZATEN ŞİİRDEN OKPAMAYACAĞIM ANLADIM
Kİ AYNI ZAMANDA GERÇEK DOSTLARI AYIRMIŞIMO NU YAZMAYI UNUTMUŞUM

DEĞER VERİPO KUYAN TÜM CANLARA SELAM OLSUN