Yüreğim yanıyor
Ruhum daralıyor
Firakın ne kadar zormuş
Tüketti beni dayanamıyorum
Gönlüm vuslatını istiyor
Hasretin bağrımı yakıyor
Gözüm artık kan ağlıyor
Seni düşünmeden yaşayamıyorum

Dönüşü olmayan bir yol gibi
Hayat denen karmaşa
Öyle bir labirent ki hayat
Çıkışı sanki yok gibi
Bunların üstüne aşkın sardı beni
O günden beri yaşamıyorum gibi
Hele ki gidişinden sonra
Öldüm desem onu da yapamadım gibi...

Şimdi gecelerim karanlık
Tüm yaşadığım kopkoyu bir yalnızlık...
Her gün yeni bir endişe
Her gün aklımda başka bir düşünce...
Ne yöne nazar etsem
Sanki can verip ölüyor
Dönüşüyor sanki bir canavara...
Artık yaşamın tadı yok
İnan günah olmasa onu da istediğim yok
Canın kıymeti nedir ki..
Velakin sensilizğin ızdırabını
Ruhumdan kopartamıyorum
İşte o yüzden canımdan da feragat edemiyorum
Öyle ya sen varsın içinde...

Dönüşü olmayan bir yol gibi
Hayat denen karmaşa
Öyle bir labirent ki hayat
Çıkışı sanki yok gibi
Bunların üstüne aşkın sardı beni
O günden beri yaşamıyorum gibi
Hele ki gidişinden sonra
Öldüm desem onu da yapamadım gibi...

SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(8.7.209)