PARÇALANMA
Aileleri parçalamakta depremler
Ve depremler ki;masum yüreklere
Kara bir pusu gibi çökmekte.

Deprem görmüş çocukların,
Gözlerinden süzülen damlaları görebilen,
Herkes gibi ben de,korkarım depremlerden.

Ve hala önlem almayan politikacılara bakarken,
Bir parça kopar yüreğimden,
Bu parçada lanet okurken politikacılara,
Göz yaşı dökerim bütün çocuklara

Depremler ki;dışlanmış çocuklarıdır doğanın
Hiç acımadan insanları ayırdığı için,
Daha çok dışlanır her seferinde.

Çocuklar bir vakit simgesiydi,masumluğun
Şimdiler de simgesi en büyük acıların.
Ve ben acı çekmiş her çocuk gibi
İçime yerleşen ağlama hissini,
Dkemedikçe kağıdın aklığına,
Braz kendime,biraz insanlığa,
Çkça da depremzede çocuklara ağlarım.
Bieme rağmen bir işe yaramayacağını
Her seferinde yine ağlarım.



ömer