ŞİİRLERDE GÖMÜN BENİ

şiirlerde uyurum günbe gün
şiirlerde göçerim, her gece…
şiirlerde açar, taze tomurcuğum
toplanır demet demet…
kokusu saçılır, hece hece…
şiirler gül tomurcuğum
atar damarım
susarsa şiir
durur atan damarıma
şiirler hayat kaynağım
atar damarım
susarsa şiir
kırılır kalemim
burkulur yüreğim
işte ben o zaman öülürüm
gömülürüm karanlığa diri diri

şiirlerde buluta tutulurum
şimşekler çakar böğrümde
sonra bürünürüm
sağanak yağmura…
ardından ebemkuşağına…

şiirlerde buluta tutulurum
yağarım hece hece…
her hecede çatlar, bir gönül kabuğu
ne umutlar yeşerir bir bilsen, ne umutlar…

küller eşelemektir işim
sönmüş ateşlerde
harlamaktır korları…
sonra
dökülmektir her hecede
duman duman tütmek…

bir çocuğun
çığlığıdır mayaladığım
bir genç kızın düşüdür
kabaran hamur
bir yiğidin kadere boyun büküşü
bir ananın ağıdıdır serpintilerim
örtün beni
mayalanayım kendimçe

şiirde doğar
şiirde büyürüm
şirler yol yol, şiirlerde han
şiirde ağlar, şiirlerde gülerim
bitmek tükenmek bilmeyen
türlü hayellerde yolculuk ederim
dur durak bilmez
ölürsem şiirlerde gömün beni
şiirlerde…

İBRAHİM ŞAHİN