Diyorsun ki,
Saçıma doldu aklar,
Hasretin beni yakar.
Ne oldu,
Pişmanlık mı duydun.
Hani ben giderken.gözlerimde pınarlar çağlarken,
he mi neoldu,
Sen gülüyordun.

Kabusun oldu değil mi hasretim.
Uykuya doymuyor gözlerin.
Pişmanlığını gizlemekten titrer oldu değil mi ellerin.

Yaa,
Giderken o duyguları ben de taşıyordum yüreğimde,
Ne ekerse insan onu ekermiş,
Şimdi sıra sende.

Etme dedim,atma yüreğinden.
Kıvrılır bir köşede uyurum dedim sessiz sedasız.
Dinlemedin,acımadın kovdun beni vefasız.

Yüreğimde bin ah vardı ben giderken.
Beddua edememiştim yinede.
Kıyamamıştım.
Yapamamıştım.

Seni seviyordum.
Bir seni tanıyor,aşk tadında bir seni biliyordum.
Ne kadar temiz duygular varsa toplamıştım yüreğime,
Yetmez diye mırıldanacak olsaydı dudakların
Gidebilirdim Hint’e Yemene.
Ben sana öyle vurgun,
Ben sana öyle tutkundum işte.

Şimdi sen,
Çağlak bir nehre düşürdüğün sevdanı arıyorsun.
Geç kaldın.
Bilmez misin seller aldığını vermez geri.
Bilmez misin;
Kayarken gökten yıldızlar,
Tez kaybolur izleri.

Benim adımı anma istemiyorum.
Hatıralarıma sarılma.
Gittiysem de üzülme.
Unutursun.
Gidene kıymadığın gibi,
Bir giden daha bulursun.

Ama ben gibi seveni zor bulursun......


Hakan BULUT.....01/07/2009