Sevinçlerimin ruhuna sıktığım kurşunlar yüzünden
Hayat neşe sunmaz oldu bana.
Ayrılık gelini götürmeye gelen düğün alayı gibi kapımda
Arkadaşlık ettiğim acılar,
Ayakta ölmenin sırrını fısıldıyor kulaklarıma.
Hergün biraz daha soluyorum
Bir nefese sığdırdığım yaşanmışlıklarımla,
Benden geriye kalan ise
Hırçın güller, asi bahçelerimde...

Can eriyor damla damla...
Bu gece başka bakıyor karanlık gözlerime,
Bu gece bir başka ağarıyor saçlarım.
Geçmek bilmeyen zifiri ayaz gecelerde,
Öyle susadım ki yüzüne yokluğunda....
Gönül mahkemesinde sorgulanan zaman ve suç ortağı kederler;
Saadetime hüküm giydirdiler sessiz sedasız...
Bir yükten öteye geçemeyen gövdem,
Ve tercümesiz duruşlarım....
Duvara astığım ümitlerimi kaldırıp attım pervasız.

Acılar kat kat perçinleşmiş içimde,
Adını koyamadığım bir sıkıntıyla kavruluyor yüreğim.
Göğüs germek zor...
Yıldızları olmayan gecenin sabahına,
Zoraki tebessümler dağıttım hep.
Hayata devrik düşmeyen düşler büyüttüm sana,
Kefenimin iç cebinde.....
Ötesi ayrılık...berisi sen..
Nasıl çıkarım bu ayrılık sokaklarından.
Yitirerek sustum ve kıyasıya tükendim.
Sessiz ağıtlarımın içinde zindanlar saklı,
Dilim ise zindanlara gardiyan....

GÜLTEN TELLİOĞLU - ZONGULDAK