Peki ey sevgili!
Sen hangi buğulu penceresinden bakıyorsun dünyaya?
Sen neresindensin masumiyetin?
Her gece
Senin gözlerinin hayali maviliğine dalıyorum.
Peşi sıra ateşleniyor dudaklarımda bir sigara
Ve genzimde ucuz bir şarabın kekremsi tadı ile
Gündüz düşleri kuruyorum.
Kül tabaklarına ağır geliyor sevdanın yükü.
Kuruyorum sonbaharda dökülen yapraklar misali.

Peki ya sen neredesin Ey Sevgili?
Ellerinde kimin elleri var?
O dudaklar kimin
Ve kime ait kalbindeki ayak izleri?

Ezanlar bozan sevişmelerimizi anımsıyorum da
Bir kaç damla daha yaş süzülüyor dudaklarımın yanlarından yüreğime.
Islandıkça harlıyor içimi kavuran bu aşk.

Neredesin Ey Ulaşılmaz!
Eridiğimi görmez misin hala?
Bende tutuşturduğun bu ateş
Kalbimin tüm odacıklarına sıçramadan gel
Gel ki sen de yanma.
Bilsen...
Bilsen ne çok özledim.
Gel
Geç olmadan
Bu ateş tüm vücudumu sarmadan Ey Sevgili!
Gel...