22
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2077
Okunma

Babaanemle komşusu
Güllü ile Kifaye Teyze
Çocuk aklımla,altın kızlar derdim size…
O dönemde naylon poşet yoktu
İlaçlarınızı sarardınız bir beze.
Otururdunuz kapınızın önüne
Romatizmalarınızı, sızılarınızı
Anlatırdınız bir birinize.
Naylon torba yoktu,
Ama naylon insanda yoktu.
Herkes birbiri ile hakiki dosttu.
Büyük büyüklüğünü
Küçük ise küçüklüğünü bilirdi.
Kimse bana ne demezdi.
Mahallenin bir raconu vardı.
Uymayan oldu mu….
Hemen kulağından tutulurdu.
Osmanlıydı babaannem
Hani Osmanlı Kadını derler ya.
Nüfusta Fatma idi .
Ama mahallenin Fate bibisi
Aldı mı Güllüsü ile Kifayesini yanına
Kime ne lazım, kimde ne eksik
Kimin derdi var ,kimin çatısı gedik;
Sıra sıra belirlenir,ihtiyacı ne ise giderilirdi.
Dut mevsimi,pekmez zamanı,
Altı yakılır kaynatılır buğday kazanı.
Koşardı mahallenin gelini,oğlu kızı,kızanı.
El verirdi, koşardı herkes
Kimse, bu kimin işi diye sormazdı.
Zenginlik öyle para ile pulla ölçülmezdi
Yüreklerdeydi zenginlik.
Yardımlaşmada, kimse kimseden geri kalmazdı
Kalmazdı kimse yalnız,çaresiz.
İnsanlık vardı bir bilseniz.
Özledim sizi ;
Altın kızlar neredesiniz?
Hey gidinin dünyası !
Siz buralardan göçeli,
Bilseniz ne haldeyiz.
Değişen zaman mı, yoksa bizler miyiz?
Geri gelseniz de bize yeniden
İnsanlığı öğretseniz…
ESMİZE---İZMİR
5.0
100% (11)