Yazıyor kalemim, sevdiğim diye
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme
Bir çift kalemim var, yârdan hediye
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Aldım ellerime, kara kalemi
Sevdiğime bunla, yazdım selamı
Alnına yazılmış ,hakkın kelamı
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Şu gönlümde senin, elemin vardır
Gönül defterimde, selamın vardır
Satırlarda senin, kelamın vardır
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Ne güzel kalem ki, Mevla’dan eser
Kaşların kalpteki, acımı keser
Övmeseydim kaşı, sahibi küser
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Önce saçlarından, söze başlarım
Defterime damlar, gözden yaşlarım
Sevdan ile gerçek, olsun düşlerim
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Adını kalbime, kalemle yazdım
Bu kaşlara nice, kelamlar dizdim
Gönül deryasında, kaşınla yüzdüm
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Kaleminden damlar, yüreğe sözler
O kalemi görmez, sende ki gözler
Yüreğime düştü, sönmeyen közler
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Yüreğime adın, yazdım silinmez
Kara kalemlerin, sırrı bilinmez
Söyle bir araya, neden gelinmez
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

O, kaşlar anlatır, senin özünü
Kaleminle yazdım, cennet sözünü
Sende ayırmasan, benden gözünü
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Senli sevdamızda, yeller esiyor
Yüreğimi kılıç, gibi kesiyor
Darılmış gönlüme, bana küsüyor
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Gönül deryasında, resmin çizerim
Resmine bakıp ta, şiir dizerim
Hayalini kurup, düşte gezerim
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Zeki ’Kaleminde, bitmez aşkın var
Senin bu gönlümde, özel köşkün var
Kudret kaleminden, benle meşkin var’
Kaşlarını kalem, yaptım gönlüme

Zeki Tombul