iyice bak bu huzmelere
özlediğin güneş bu mu
içini ferahlatmaya yetecek mi

düşlediğimiz aydınlık
bu resme benzer mi


pırıl pırıl
gün ışığında yıkanan yamaçlar
yok

buharlaşmak için can atan damlacıklarda
fısıldaşan yaz
gitti

şimdi koyu kıvam bir Eylül
ve ağdalı hüzünlerin habercisidir bu donuk pırıltılar

hani
gece mi gündüz mü belli olmayan
o bulanık hatıraların ikizi
dar vakitlerdeyiz
şimdi

şiddetli bir lôdos
sular gri yeşil
sular içten içe kışkırmış
sular
nefreti gizleyen gözler gibi
kinli

köhne ve terkedilmiş bir yalının
sağlam kalan son penceresine ilişmiş
solgun akşam güneşinden hasıl
cılız bir yangın ki
kendi halince
tutuşturuyor
geçmişi

iyice bak bu huzmelere
yetecek mi gönlünü ferahlatmaya
bu resim ısıtabilir mi içini

hârını
nârını
tez söndürdük azîzim
aşk
bitti

ceyda görk
eylül2008