Bir yol uzunluğunda ömür...
Bitmez dediğinde, çıkmaz sokaklara vurur ruhunu...

Bir yaprak ayak altımda çıtırdayan;
Neyaptın sen dercesine inler çıkmazlarda...

Sonra bir ayna isli ve kırık durur sokaktaki viranenin içinde...
Gülümsenmeye özlemle saklamış sol tarafındaki kırık saç fırçasını...

Adımlarla girdim viraneye küçük sessiz adımlarla...

Aynaya ilerledi varlığım
İsi göstermiyordu yüzümü..

Usulca uzandım kırık saç fırçasına...
Dokunduğumda aynaya gördüm kaybolan çocukluğumu islerin ortasında...

Sonra....

Muzip bir gülümseme aynadaki isli görüntümün ardında...

Arkamı döndüm sessizliğe gömüldü herşey...
Sen geldin sandım aptal çocuk yine geldin sandım...

Muzipliğine hasret aynalara gömdüm seni...
Hadi aptal çocuk aynalardaki gibi kal içimde...
Sadece karşına geçtiğimde göreyim seni...

Aynalar gibi bakmazsam görünmez ol...
Aynalar gibi ol...



MERVE ÖZDOĞRU
22/12/2008
00:02