Âşık isen var danış ehli erbaba gönül,
Yüz sürme sakın ola öyle her bâb’a gönül.

Boğuşmaksa muradın cilve-i cânan ile,
Veda etsin şimdiden gözlerin hâba gönül.

Firkat yağmurlarında ağarırken saçların,
Vuslat hayallerin hep döner seraba gönül.

Şâd olmayı bekleme bu hayat ırmağında,
Kemend-i dünya her an çeker girdaba gönül.

Âkil isen sabit ol meclis-i muhabbette,
Meyletme şaşırıp da bezm-i şaraba gönül.

Kurtuluşsa maksadın gaile-i tamu’dan,
Tam bir mahviyet ile yüz sür mihraba gönül.

Fayda yok felsefenin hile-i mantığında,
Okuyup ibret ile ram ol kitaba gönül.

Gaflet zincirini kır vakt-i veda gelmeden,
Gireceksin unutma bir gün türaba gönül.

Sanma ki ettiklerin kalacak yanında kâr,
Çekileceksin elbet, mutlak hesaba gönül.


İbrahim Sağır 19–06–2009


Bâb : Kapı
Hâb : Uyku
Bezm-i şarab : içki meclisi
Tamu :Cehennem
Türab : Toprak