Herkesin bir türküsü var
Fırtına dalgaya, sevda yüreğe türkü söyletir
Gece olur ışıklar söner ama sönmez türküler
Zahide’yi gelin eder
Hekimoğlu’nu, Sürmeli Bey’i dağlara düşürür
Umutları dağlara türküler taşır
Veysel’e göz olur Köroğlu’na cesaret
Kimi zaman başkaldırır kimi zaman ağlatır

Herkesin bir türküsü var
Gül bülbüle, Ferhat Şirin’e türkü söyletir
Kıyamet kopar dünya ölür ama ölmez türküler
Pir Sultan’a sazı sevdiren yürek de
Ona taş atan el de türkü söyler
Kimi zaman taş olur kimi zaman gül

Herkesin bir türküsü var
Ölümü öldüren Mevlana da
Cenneti bırakıp sevda arayan Yunus da türkü söyler
(Hz) İbrahim’in ateşini su
(Hz) Yûsuf’un kuyusunu gül bahçesi eyleyen Züleyha da
(Hz) Eyyüp’e sabır veren irade de türkü söyler
Kimi zaman yanar kimi zaman yakar

Herkesin bir türküsü var
Osmanlılar mehter Almanlar lili marlin söyler
Savaşı zafere türküler taşır
İnsanlar kaybeder ama kaybetmez türküler