Kırk yılda bir hayır eder,
Yetmiş köye duyurursun,
Dedikoduyla besler,
Ruhunu doyurursun,
Yüce rabbim senin gibilerin,
Şerrinden korusun.
Anlarsın gelince bir an,
İnsansın, sende ademoğlusun.
Melek görünümündeki şeytan.

Hiç kusur yok sende,
Dört değil beş beşliksin.
Haberin olmalı herkesten,
Milletin özelinde gezinirsin.
Düşürmezsin dilinden Allah ismini,
Şarkı niyetine söylenirsin.
Kimi zaman durulur, yorulursun.
Söner mumun yatsılar olmadan,
İnsansın, sende ademoğlusun,
Melek görünümündeki şeytan.

İşine gelince selam verir,
Yoksa işim bitti dersin.
Helali cebine koyup,
Haram meyvayı yersin.
Allah aşkına bir düşün,
Ancak kendine edersin.
Bak gör kıyamet bir kopsun,
Görürsün durunca zaman,
Mahşerde pişman olursun,
Geçemeyince yüce sınavdan,
İnsansın, sende ademoğlusun,
Melek görünümündeki şeytan.

Ahımı alma sakın bu cihanda,
Susarım şükürle sıkıntının ortasında,
Sen bu dünya sana kalır hiç sanma,
Hakkımı alırsan, yalan söylerse dilin,
İki elim ahirette olur yakanda,
Sen kendini bil, düşün ki fanisin.
Bugün varsın belki yarın yoksun,
Tokatını vurursa yaradan,
Helak olursun,
Sen yine de korkma kulundan,
İnsansın, sende ademoğlusun.
Melek görünümündeki şeytan.

Kırk yıllık hatırlı bir kahve içilir.
Hemen kötüye yorumlarsın,
Hayırlı düşte olmaz kibir,
Hayrı bile şerre yorarsın.
Açılır koca defterler an gelir,
Kendi gölgenden bile korkarsın.
En güzel manzaraya,
Kara gözlerinle kara bakarsın.
Nefsinden güzellikleri görmezsin,
Sen kara dedikçe defalarca,
Kararır sende en güzel resim.
Bir de kendini göklere çıkarırsın,
Padişah koltuğuna nefsini oturtursun.
Güç alırsın kibir dolu başından,
İnsansın, sende ademoğlusun.
Melek görünümündeki şeytan.

Bir gün gelir yorulursun,
Pay biçersin pişmanlıklarından.
Sıra sana gelir sorgulanır, sen de sorulursun.
Bu dünyada yaptıklarından,
İnsansın, sen de ademoğlusun,
Uzak olayım senin karanlıklarından,
Aman sevdiklerimden uzak olsun.
Melek görünümündeki şeytan.


BAKİ EVKARALI