Sırf unutma beni diye
Kelimelere çevirdim sen yanımı
En azından birkaç satırı kalır aklında
Bütün kafiyeler bu ihtimal içindir aslında
Ne kadar afili cümleler
Yazana belki her şey aynı ama
Okuyana bir o kadar keder
Yazdım,yazdım delice
Olur ya geriye kalırdı ölünce
Anlattım,leke düştü kağıdın aklığına
Ak düşür diye belki lekelenmiş iki gence
Bütün inşalar ihtimaller üzerine
Hep beklediğimize mi hayat diyoruz
Ya biri sormadan çıkıp gelirse
Senin gibi,
Ben kızacaktım bir şeylere her neyse
Sonra küfürler,bağrışmalar
Sen sakinleştirecektin beni
Danışıklı dövüş her şey
Elimi beline atardım sonra
Omzuma yatardın belki
Sonra belki öpüşürdük
Her şey bir belkiye bakar
Ama olmadı
Gidiyorum ben dedin
Senden gidiyorum
Nereye gittiğim değil önemli olan
Gidiyorum işte senden uzağa sadece
Sen bu şiirini yazarken
Ben çok uzaklarda olacağım yani
Ama lütfen söyle
Anlatılır mı severek ayrılmak?
Anlatsak rastlar mıyız bizi anlayan birine
Hak veren çıkar mı bize?
Sakın düşüp gelme peşime
Öyle bakma bana
En çok gözlerinden kaçmak istiyorum
Ve en çok da gözlerinde kaybolmak istiyorum
Hadi gel otur yanıma
Bu son sarılışımız
Ve en iyisi olmalı
Öyle hatırlamalıyım seni
-İyi hatırlamak bütün yaşananları unutturur sanki-
Son kez öpeceğim dudaklarını
Bu elimin eline son değişi
Kalbin çok kez fırlayacak yerinden
Ama böyle değil,bu son
Hiçbiri olmayacak bir daha
Kokun hariç
Her şeyini söküp alabilirsin
Seni alabilirsin benden,
Hatta beni,kendimi de alabilirsin
Bir etiketten farksız kimliğimi
Söküp alabilirsin bedenimden
Ama kokunu alamazsın
Çiçeklerde,yastıklarda
ve boş kağıtlarda tabi
Kokunu duymak
Çıldırmak için müthiş bir gerekçedir
Alıp başını gittikten sonra
-Ki benim kaşlarım çatık
Başım hep omuzlarımın arasında-
Geriye şiirler kalır
Boş kağıtlara yazılan
Ama kokunu gizleyecek kadar güzeli
Yazılmadı daha
Baktığımızda bazen sessizce ağlarız
Seviyorduk ya da sevmiyorduk fark etmez
İkimiz de iyi yalancılardık
Mutlu bir aşkı inşa edecek kadar iyi
Ama bunu kimse bilmesin
İkimiz de yıkığız sansınlar
Tıpkı benim gibi
İkimiz de eksiğiz bir parça sansınlar
İkimiz de sana üzülüyormuşuz meğer
Unutulması gerekse de
Gülüşün
Dolunay gibi parlak ve beyaz
(Belki bir şeyler hatırlatır
İçini acıtır diye dolunay)
Kalacak aklımda
Sen de beni unutma,sakın unutma
Hatırla ama…