Aşk kuşum gitmiş hanımdan, ben kümessiz kalmışım
Bülbülüm solmuş elemden, ben kafessiz kalmışım
Hoş gazeller yığmıyor meşkler, neyim mâtem kusar
Kor süzülmüş durmadan, nazmımda fessiz kalmışım
Mehlikam hiç çâre bulmaz, hep zamanlar yaktırır
Konsa bir zümrüd-ü ankam, hep nefessiz kalmışım
Hâllerim hiç şem getirmez; can yanar, kor ten yanar
Geldi hüsrân, şevklerim yok; dilde sessiz kalmışım
Dönse sözler hep gönülden, seslerim ses yıkmıyor
Titriyor ahzân kuşum; cansız, hevessiz kalmışım

Ey gönül, döndür hemen canlar yakan kor takvimi
Ey gönül, söndür dumanlar yağdıran zor mevsimi

Zergerim nur işlesin dursun, zamanlar yaksa da
Yollarım kor yüklesin dursun, dumanlar yaksa da
Ellerimden çıkmasın hüsrân; yürek, yak nefreti
Gözlerim renk toplasın dursun, cinânlar yaksa da
Bağda Mevlânâ yakıp dursun güneş, dön maksadım
Mesnevim gül toplasın dursun, figânlar yaksa da
Haydi rüzgâr, başlasın şehrimde artık toylarım
Sâkiler ney çağlatıp dursun, hazanlar yaksa da
Esmesin kalbimde hicrânlar, dökülsün kaygılar
Meclisim bir bağlasın kor yaş, cihanlar yaksa da

Ey gönül, döndür hemen canlar yakan kor takvimi
Ey gönül, söndür dumanlar yağdıran zor mevsimi

Söylesin deryâlarım, kor yüklü vurgun akşamı
Nur ufuklar, şevkle başlat; kaybolan zor ilhamı
Çiylesin hülyâlarım, şevksiz yüzün kor rengini
Ağlatın ey bentlerim, can sönse, çınlat nâmımı
Kubbelerden titresin artık, davudî seslerim
Çağlasın eşk, ey yanık göz, yaz güzel, encâmımı
Gülnihâller meşkle yansın, bir süzülsün tâlihim
Sâkiler hep neylerle sönsün, zevkle kırsın câmımı
Raksedip dursun şafaklar, şavka dönsün dillerim
Günlerim dermanla, peyderpey getirsin bayramı

Ey gönül, döndür hemen canlar yakan kor takvimi
Ey gönül, söndür dumanlar yağdıran zor mevsimi

Tütmesin cansız gazeller, şehre gül yağsın bugün
Yanmasın renksiz güneşler, şehre sel yağsın bugün
Ey tebessüm, çağla! Mahzunlaşma, can gelsin güne
Yığma rüzgâr kör karanlık; şehre çöl yağsın bugün
Dertlerim çınlatmasın; kor hüzzamın, zor dengini
Eşklerim yığsın hevesler, şehre göl yağsın bugün
Titresin peymâneler, sâkim yönelsin meşke hep
Şarkılar neyden süzülsün, şehre dil yağsın bugün
Meltemim süzsün sabahlar, nur vakitler başlasın
Ey nefesler, canlanın; gül şehre, yel yağsın bugün

Ey gönül, döndür hemen canlar yakan kor takvimi
Ey gönül, söndür dumanlar yağdıran zor mevsimi

Bahçemin bağrında, ötsün durmadan sevdâ kuşum
Ökçemin böğründe, tütsün durmadan sevdâ kuşum
Raksedip dursun bulutlar, başlasın gül yağmuru
Titreyen gönlümde, bitsin durmadan sevdâ kuşum
Aşka gelsin lâleler, devrim tutuştursun Nedim
İnleyen kalbimde, yatsın durmadan sevdâ kuşum
Bir salın nehrimde Bâkim, közle ilham inceden
Çağlasın hep, meşki katsın durmadan sevdâ kuşum
Çınla Pervânem, süzül sen; susma artık; söyle aşk
Güllenen dünyâ, kuşatsın durmadan sevda kuşum

Ey gönül, döndür hemen canlar yakan kor takvimi
Ey gönül, söndür dumanlar yağdıran zor mevsimi

( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ i lün/ )

nazmımda fessiz kalmışım: Şiirimde başlıksız kaldım anlamında
ahzân: hüzün
zerger: kuyumcu
cinan:cennet
encam: son. netice
peyderpey: Birbiri ardınca
şem. Mum, ışık
eşk: gözyaşı
peymane: kadeh