İtirafbenim de tebeşirlerim vardı siyah önlüğümün cebinde apak al al yazamazdım adını kara tahtaya ... sanma ... az mı ateşim çıkardı kızarırdım yine de inat ederdim gitmezdim vakitsiz eve ... kim bilecekti ki adını yazdığımı yüreğime ... o yüzdendi tebeşir tozu yutuşlarım ... sana ne diyebilirdim ki ... hem ben ayna da tutardım gözlerine anlarsın ya... kızardın ... çok mu geç kaldım şimdi bile söyleyemedim n’oldu böyle kızardın... Ferzan TOMRUK L.Burgaz - 0980 |