Bir yanda geçmek bilmeyen zaman,
Kiminin kursağında helal, kiminin haram,
Delik olsa da cebinde bir lira paran,
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Seveceksen ömürlük değil, gündelik sevmelisin,
Sevişip unutmalı, alıp başını gitmelisin,
Köylü olsan da fular takıp gezmelisin,
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Türküleri unutup, şarkılar söylemelisin.
Özün, sözün birse baştan kaybedersin.
Dostuna gülüp, sırtından hançerlemelisin,
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Zengin bir hatun bulup yan gelip yatmalısın.
Sabah değil, öğleye doğru kalkmalısın,
Eşine sevdiğini söyleyip, metresinle tatil yapmalısın,
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Köprüden geçene dek ayıya dayı demelisin,
Yasak meyvayı yürekten dişlemelisin.
Uymalısın devire, ihaneti ruhuna işlemelisin.
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Önce kendini aldatmalı, kandırmalısın,
Kalbinin sevme ihtimali var, aldırmalısın.
Düşene bir tekme de sen atmalısın,
Yoksa adam değilsin, adalet mi bu?

Not: Hayat buysa, üstü kalsın.
Bu şiiri de zamane insanları üstüne alsın.

BAKİ EVKARALI