Gönlüm sana açılı bir defterdir,
Yazacaksan, gel yaz, şimdi yeridir,
Bel ki ömrümüzün son seferidir;

Dönülür, dönülmez, kim ne bilecek?
Bir karanlık sestir bur da gelecek.

Her şeyi havale etmiştik yaza,
Kaç yaz gelip geçti, vurduk ayaza,
Tükendi umudun bak, yaza yaza;

İşte nöbet senin, söyle ne varsa,
Fal açıp da, görürüz ne çıkarsa!

Şimdi inişteyim, bitti yokuşlar,
Artık üşütmüyor, bildiğin kışlar,
Giden bir alkışlar, gelen alkışlar;

Bir gülücük, alıp gider kederi,
İnsanı düşerken tutmalı biri!

Sen anlarsın zaman kaç parçalıdır?
Ektiğin, diktiğin kara çalıdır,
Eğerler, sanırsın söğüt dalıdır;

Bir ses gelir uzaklardan çok ince,
Dağlar da baş eğer, günü gelince.

Sürpriz değil bana, bu yorgunluğum,
Toyluğumdan gelir, bu dargınlığım,
Her gün biraz artar, alınganlığım;

Her şeye kolayca aldırmazdım da,
Sen vurdun ya, ağır geldi sonunda!



Hayrettin YAZICI