1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1034
Okunma
perdelerini kapatır hayat
özürsüz bir yolculuğa çıkar
nereye,nasıl ve kiminle gideceğini bilmeden
arka koltuğun camına yaslanarak
buğulu gözlerle son bir defa bakarak belki çocukluğuna
gider...
bir otobüs yalnızlığında
ve bulutsuz gökyüzünde deli bir maviyle
eskimiş bavulundaki düşleriyle,
ıslak gözlerle çekip gider.
5.0
100% (1)