10
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2241
Okunma

Beş yıldır tayin istememe rağmen bir türlü gidemediğim memleketim Erdemli’ye olan özlemimi dile getirmektedir. Bu yıl da Çorum’da kalmanın teessürü ile kaleme alınmıştır.
Düşmüşüm gurbetin pençesine yar;
Şu talihsiz bahtım, gülmedi gitti,
Öksüz feryadımı artık kim duyar?
Hercai baharım gelmedi gitti!
Yastığa darıldım, uyku yok gözde,
Ne gecede varım, ne de gündüzde,
Sevince mutluluk gelirmiş sözde;
Gönül muradını almadı gitti!
Vakitsiz açılmış bir gül gibiyim;
Kanadı kırılmış bülbül gibiyim,
Gözlerimde fer yok, kör müyüm, neyim?
Ne büyükmüş çilem, dolmadı gitti!
Sıla, iki damla yaştır gözümde,
Kavuşmaya derman yok ki dizimde;
Tarümâr, Gülşen’im, yanar özümde,
Mecazım hakikât olmadı gitti!
Halil GÜLŞEN
08 haziran 2009 Pazartesi
Saat: 09.34
5.0
100% (6)