aqlamazdım ben sonu ayrılıkla biten hikayelere..
sevmezdim yürekten kimseyi qizlice..
susmazdım birden bire qeceye..
sözlerim birbirini aramazdı sinsice..
hani sevqi dedikleri bir bilmece..
benim hayatım ise sessiz iki hece..

aqlamaya başladıqım bu qece de..
aktı qösümden yaşlar sebebsizce..
nedeni yoqtu söylediklerimin..
sustum bir kenarda saqince..
tavrıma birşey diyememiştin de..
qidiyorum demek basit qelmişte sence..
nerden bilecektin..
söylediklerim sessiz iki hece..

hani umursamas bi tavrın vardı ya..
bi anda siliwermiştin beni..
sanqi hiç önemimim yoq qibi..
düşüncelerin bir anda buluwermişti..
kimseler qörmesin diye sakladıqım benliqimi..
odamın kapısından ilk kez bu kadar soquk qirmişti..
senin haberin yoqtu belki..
ölüm senden önce qelip almıştı içimdeki sevgiyi..
we ben hala qöslerimdeki yaşlarla..
anlamaya çalışıyordum..
Neden Seni ßi hiç uqruna ezip qeçtiqimi..