sahipsiz denizlerde ölü balıklar avlıyorum
sahipsizliğine öpecek kadar yaklaşıyorum.
dudaklarımdaki hangi öpüş sahibinin sesiydi
kıvrımlarını sessizlikle kavrayan aşk
delirmiş bir mavilikte dudağımı arayan dudaklar
kadife yapraklarında şizofren bahçenin
sahipsizlikten kamaşan dudaklar ağlıyor
ayrılığa itirazlı...

sözcüklere ömür biçiyorum nefesleri sayarken
dudaklarını teslim ediyorum kendime

Dudaklarımda acının mor tadı
bir ok gibi ışıklı.
uyuyakalmış yalnızlığına
kulaç atıyorum derinliklerinde
mavi gürültülerle açtın tenimde
saçlarının sedirine oturup
ilkyaz meyveleri tattım dudaklarında
tenimde yüzyılların yalnızlığı.

benim yazgımı dudakların yazsın...

yarın bayram
şeker tadında gezmeye çıkacağım teninde
dudaklarından öpeceğim...

eğildim sana
öldüren kıvrımlarına
hoş geldin ,dedin
ne zamandır?
denize daldığından beri,dedin
yine de sevgili
melekleri bekletme
çünkü seni kendime teslim ediyorum...