sahibi gözükmeyen fotoğraf karelerinden, intiharlar patlamış
iskelenin çımacıları, güvertelerden miçolarla denizlere atlamış
sonsuz kanatlı bir albatros, çekerken güneşin önündeki perdeyi
başka gecelerde gerçek fenerler, başka dünyaları aydınlatmış/

…….

haydi sen canımın içi,
topla cesaretini ve iki adım öne çık diğer solistlerden, saz heyetinden
başlayıncaya kadar yenisi beraber şarkılar bitti, şimdi sıra soloya geldi
öyle bir konser olsun ki, sevdiğimiz bütün şarkıların en seçmelerinden
içinde yalnız sen ol bir de ben, ama ikimizden başka kimseler bilmeden.

ve aynı anda ben,
seni pahalı bir gemici lokantasında ama çok uzaklarda dinliyor olacağım
sarhoşluğunu sevdiğimiz içki ve masada ikimizin kadehi, istediğimiz gibi
ve dalında bir gül, yapraklarını düşürmeden yere sen diye koklayacağım
sevdamızın adını kainata, yıldızlara bile duyurmadan böyle haykıracağım.


…./gemici fenerleri birden yanar, sirenler çalmaya başlar, şaşırırsın
kaçar yalnız ve tedirgin uykularının satırbaşları, gözlerini aralarsın


şimdi sen canımın içi,
alınlardan damlayan terler sıralanmasa da, tespih tanesi gibi imame altına
ibadetin en onurlu şeklidir yüreği katabilmek yüreğe, kirlenmemiş haliyle
haydi, hiç görmediğim adım seslerinle yürü, denize açılan bütün sokaklara
bir martı konabilir belki omzuna, ama o ben değilim sen devam et yoluna.

ve aynı anda ben,
ödeyerek yenmemiş mezelerin hesabını, alıyorum elime kadehlerimizi
doysun karınları sokak kedilerinin diye, bakmadan bile dönüp geriye
yürüyorum denize açılan sokaklara ve uzaktan gördüğüm an iskelemizi
elimi siper ederek bekliyorum gözlerime, denizlerin adresini, gemimizi.
……..

/iskeleye yanaşmadan safralarını dökmüş gemi, deniz kirlenmiş
ıssızlığı boğan yağmurlar yağmış, denizi ve güverteyi temizlemiş
sonra beraber geçilmiş dümenin başına, yelkenler fora demeden
şiir, demir alıp denizlerden, yeni hayatlara vira bismillah çekmiş/

Cevat Çeştepe