14 ocak’09_22 nisan’09_yarını 25 mayıs’09
Arası bir yerlerde

Aşkım
Sönmeyen ateşim…

Son çırpınışlar(-ım) bunlar
Nereye kadarmış cesaretim (-in) (-lerim) (-imiz) (-iz)…

Ey hayat!
El olmuşum, yılmışım, vurgunmuşum,
Aptalmışım!
Ben öyleymişim.
Görmeyen bir amaymışım, ne çıkar?
Son çırpınışlarım bunlar
Şimdi yazılmamış bir kader daha var önümde
İçimi acıtıyor.
Aptalmışım, aynaya bakınca fark ettim.

Bana dair değil yazılanlar,
Henüz yazılamayan kaderler
Yaşanmayan aşklar.
..ve yaşanamayanlar…
Kandırmışım, kandırılmışım…
Son çırpınışlarımış bunlar
Batarken başkalarıknı da götürmesem..
İyidir yani.

Silindi izlerim kainattan
…batarken başkalarının suretlerinde gülüşlerim
Sürekli midem bulanıyor, yuttuğum tuzlu sulardan
Mide bulandırıyor okyanuslara akan dereler
Her şey burada toplanıyor (sanki)… herkes
Çek git bu sevdadan yolun açık olsun ey sevgili!
Hak edilmeyen bir sevda kaldı yine kanayan avuçlarım da
Sevdam; elimde patladı
Konuşuyor avuçların, kusuyor avuçlarına okuduğum şiirlerimi
Avuçlarım!
Kanıyor.
Şarkılar üzerine şiirler yazmaya benziyor aşkında
Ezgisi olmadan kelimelerin bir hiç

Huzurlu muyum?
Değil.
Hiç.
Ama olacak. Gelecekte belki.

Bunlar son çırpınışlarım! (-dı)
Bırak hüznüm ömrümü çalsın
Sen; hayatımın tek riski kaybettirdin.
Denizler içindeki yangınlar gibisin.
Sönmeyen ateşim formülsüz değilsin


salina