42
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2816
Okunma
Bu yaşadığım bir gerçek manzaradır.Hissettiklerimi yazmağa çalıştım
Eşyaların ismini büyük harfle yazmakta ki maksadım,yeni nesil veya şehirde büyümüş dostlar o eşyaları bilmedikleri için,tanıtmak içindir.
Bütün gönül dostlarına selam ve hürmetlerimle
Doğup büyüdüğün yer, elbet dünyaya değer
Köydeki eski evler, hanıma düşmüş meğer
Ölüm hak miras helal, vardık ata evine
Bir hüzne daldı eşim, mümkün mü ki sevine
Gezdim her bir yanını, baktım her şeye tek tek
Her biri çok şey söyler, dayanmazdı ki yürek
Ucuna basılınca, bilinirmiş ya adı
Şu TIRMIKLA kaç kişi, ne yerler tırmaladı
Şu ORAKLARLA nice, eller ekin biçmişti
Susayıp şu TESTİDEN, buz gibi su içmişti
Şu ÇÖTE deste çekip, şu DİRGEN sap atmıştı
Kan ter içinde kimler, toz toprağa batmıştı
Şu YABA bir zamanlar ne harmanlar savurdu
Nice canı harmanda güneş yakıp kavurdu
Şu ATKI kaç araba,kaç kağnı saman attı
Samanlıkta niceler,saman deşerken battı
Şu DÖVEN kaç kez döndü, öküzün arkasında
Şu KALBURLAR sanki bir, ataletin yasında
Şu kamıştan örülmüş,ÇIĞ sükuttan kurtuldu
Dedi bende nice yıl, tarhana kurutuldu
KÜFELER dedi bizde, hep üzüm taşınırdı
Her yıl bağ bozumunda, bir bayram yaşanırdı
KAZANLAR dedi bizde, bulgur kaynatılırdı
Haşhaş ile karılır, bolca dağıtılırdı
Bir taraftan konuya komşuya verilirdi
Kalanı GERİLERE, incecik serilirdi
Şu KÜP pekmez içindi, şu ÇÖMLEK turşu için
Şu BİTEK, SERPİN unsuz, ağlıyor için için
Şu ÇAPALARLA kimler, ne yerler çapaladı
İki büklüm kan terde, çalıştı çabaladı
Bunca sükuta kızıp, BELLER dahi dillendi
Dediler bizle nice bağ bahçeler bellendi
Dili çözüldü bir an, her bir şey bangır bangır
Hatıralar ağladı sükutta hüngür hüngür
Dedim kim ne götürdü, kimler gitti bakiye
Mülk O’nun hakikat O, gerisi hep hikaye
5.0
100% (19)