111
Yorum
1
Beğeni
4,9
Puan
4861
Okunma

Öğle vakti,
Ve güneş yakıcı sıcaklığında kavururken bedenleri
Ben gözlerimi kamaştıran güneşe rağmen
Kaldırmışım başımı
Kırpmadan gözlerimi görmeye ve algılamaya çalışıyorum
Yer yer bulutların kapladığı gökyüzünü
Arada çeviriyorum başımı
Yeryüzünün üçte ikisini kaplayan
Masmavi sonsuz gibi görünen su birikintisine
Sonsuzluk nerede başlar ve nerede biter
Görmeye çalışıyorum kendimce
Neresidir dünyanın başlangıcı ya da sonu
Var mıdır bir başlangıç ve bir sonsuzluk
Çizebilir mi insan sonsuzluğu
Milimlere, santimlere sığdırabilir mi
Beyaz bir kâğıt üstünde
Kilometrelerce büyüklükteki
Yeryüzü parçasını gösterebilir mi çizgilerle
Ya da resmedebilir mi bir kum tanesi büyüklüğünde
Bu benim sonsuzluğum diyebilir mi
Bir uzay mekiğinde düşleyip kendini
Gelecek nesillere başka bir dünya bırakmak için uçabilir mi
Yerçekimine meydan okuyup uzay boşluğunda
Ya da Venüs’te, Merkür’de, Ay’da yaşamı araştırabilir mi
Bu kadar büyük müdür insanoğlunun düşleri
Ya da yaşadığı, gördüğü alan kadar mıdır hayalleri
İnsanın beyninde başlar ve biter sonsuzluk
Algılayabildiği yaşadığı alan kadardır
Bildiğinden ya da gördüğünden ileri bir hayali yoktur
Sonsuzluk onun için
Kitaplardaki kelimeler
Romanlardaki kahramanlar
Filimlerdeki animasyonlar kadardır
Daha fazlasını alamaz beynine
Yoktur çünkü başka sonsuzluk ona göre
Tıpkı yaşam gibidir sonsuzluk
Bir yerde başlar ve biter
Daha ilerisini düşünür ama
Düşünmek istemez hiçbir beyin
Düşünürken zorladığında beyninin sınırlarını
İtilecektir toplumdan
Ve
Hemen adı konacaktır.
—DELİ
Türkan DİNÇER
01:35
Resim: Türkan DİNÇER
Yer: Sinop
5.0
95% (41)
3.0
2% (1)
2.0
2% (1)