bir sabah uyanırsın.
mevsimlerden eylüldür!
zamanlardan yalnızlık.
yağmur vuruyordur cama
belkide hava olabildiğine kuraktır
derin nefesler alıp esnersin
esnektir zaten hayat bilirsin
ve bilirsin, o olmayınca
her yer sana uzaktır..
..........
bir sokakta yürürsün,
taş kaldırımlarda can bulmuş,
itilmiş, unutulmuş.
indirimdedir mağazalar ama
fiyatlar el yakıyordur yinede
düzen böyle kurulmuş
taştan yolları ıslatmaktadır yağmur
bilirsin..yağmur hayatın can suyudur
........
bir otobüse binersin..
cep telefonları kapatılmalı
ve çift bilet atılmalıdır
arka kapıya yanaşırsın
kalabalıktır ayağını yerden kesen.
sıkışırsın....
bu sıkışma daha çok değildir yalnızken olduğundan
anlarsın..insanlar değildir seni sıkan
......
bir eve girersin.
asırlık bir konaktır.
camları neler görmüş,
kapısı kimlere açılmış,
duvarları yazılıdır.
bir aşk hatırası,bir özlem,bir ihanet
ve bir kaç da esprili lakırdı
düşünürsün..burda ne hayallerin yaşadığını
belki hissedersin,
son hayalin seninki olmayacağını.
....
bir gece uyursun
yorgun gözlerin kapanır birden.
kalbin durur, soluğun tükenir
mevsim sonbahardır belki
belki yazdır.
ağırdır hantal gövden
yorgun yirmi yıllık hayatın.
yıldızlar söner senin adına
vakit dolunaydır
.....
artık görevler bitmiş,ışıklar sönmüştür.
bir sabah uyanırsın,otobüse binersin
uyursun ve ölürsün
bilirsin artık
yıllarca sürmez hayat
hayat aslında bir gündür..