Hikmet mi istiyorsun? Ben diyeyim sen dinle
Dağ eğilmez ovaya, ova yaslanır dağa
Yoksa; sus himmet bekle! Varsa; konuş ilminle
Kar üşümez soğuğa, su işlemez sıcağa

Hasan’ım! İnsanoğlu, muhtaç doğar insana
Sonra emzikle büyür.. Ve beşikle yan yana
Biliyorsan ilk yaşın ilk hâlini de bana
Ne yapmıştın, çocukken alınırken kucağa?

Hasan’ım! Hangi yol düz, hangi aşk insana has?
Hasan’ım! Güzellikler, insana kimden miras?
Ham yüreğe düşerse kurt gibi bir ihtiras
Zarar vermez mi Sol’a, hem Sol ötesi Sağ’a?

Hasan’ım! Büyümenin başı ekmek/su değil
Fikirsiz döşeklere ayrılan uyku değil
Sakın deme bana ki; “hamd değil, rükû değil”
Tevhid aşkıdır Tevhid! son veren Batıl Çağ’a?

Hasan’ım! Yol biter mi, akılsız yürümeyle?
Beden toprağı bozar, ilimsiz çürümeyle
İnsan kaç kere erir yüreği erimeyle?
Düşürülmesi çirkin, haysiyetin ayağa

Hasan’ım! Sevdamız Hakk, hem senin hem de benim
Sana bırakacağım bu söz son demde benim
Fitne bilmem, hainlik/cinlik ötemde benim
Bende memleket satmak yoktur bir gram yağa

Hasan’ım! Hakk’ı dilde, hukukunu elde tut
İnsan var Melek yüzlü, insan var Lat’ca bir Put
İslâm’ı getirmiştir, Resûl’ün Cengi Uhud
Şükür, sen ve ben girdik, Muhammedî oymağa..

Vicdan; Batı vicdanı, ayar; Batı’dan ayar
Hasan’ım! Şu âleme söylenecek çok lâf var
Neyse gerisi malûm; burnu b..kda kargalar
Vazgeçti sâyemizde, tezeklikten doymağa..

Say bu şiir kaç kıta, çoksa dokuz kıtadan
Çıkart bir kıtasını edeb bize Ata’dan
Döl ne ise ona döl, kan ne ise ona kan,
Çekmez mi be Hasan’ım, daha ne deyim daha?